15 χρόνια...

Παρακολουθούμε μηχανοκίνητο αθλητισμό και ιδιαίτερα τους αγώνες της F1. Ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς προτιμήσεις μας, ο Ayrton Senna αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι στις καρδιές όλων μας. Ο Βραζιλιάνος θρύλος έφυγε από τη ζωή πριν 15 χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1994. Αν και κάποιοι δε γνωριζόμασταν τότε, έχουμε κοινές αναμνήσεις από εκείνη τη μέρα. Με το που γυρίσαμε από την καθιερωμένη εκδρομή της ημέρας, στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Ayrton, κανείς μας δεν μπορούσε να το πιστέψει. Νιώσαμε όλοι σα να πέθανε μέλος της οικογένειάς μας. Ένας δικός μας άνθρωπος. Αυτό ήταν και το μεγαλείο του Senna. Παρ'ότι ήταν ένας μύθος, φαινομενικά απόμακρος και απλησίαστος, στην πραγματικότητα τον ένιωθες τόσο προσιτό και κοντινό σου. Και φυσικά, όπως κάθε μύθος, συνοδεύται από ένα μυθικό τέλος, έστω και τραγικό συνάμα, όπως του Senna...

Ayrton, σ' ευχαριστούμε...

Ένα άκρως σημαντικό θέμα...

Το διαβάσαμε στο www.cosmo.gr και το μεταφέρουμε αυτούσιο...

Αύξηση στα «ξεχασμένα» σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα έχει παρατηρηθεί από τους ειδικούς το τελευταίο διάστημα, όπως η πρώιμη σύφιλη και η γονόρροια. Όσον αφορά τους Έλληνες, τα νοσήματα που συναντώνται πιο συχνά είναι ιογενή: ο έρπητας των γεννητικών οργάνων και τα οξυτενή κονδυλώματα.

Αυτές οι ασθένειες δε γνωρίζουν φύλο και είναι ιδιαίτερα διαδομένες στα μεγάλα αστικά κέντρα και σε νεαρά άτομα. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα Τα Νέα, το 22% των γυναικών έως 35 ετών έχουν διαγνωστεί πως πάσχουν από τον ιό των κονδυλωμάτων και το ποσοστό αυτό φτάνει στο 30% αν συμπεριληφθούν όλες οι γυναίκες που έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή.

«Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αποτελούν μείζον πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας και κατέχουν υψηλή θέση στους δείκτες νοσηρότητας του πληθυσμού. Σε παγκόσμια κλίμακα υπερέχουν οι λοιμώξεις από HPV, απλό έρπητα, χλαμύδια και τριχομονάδες.

Μάλιστα, κατά την τελευταία δεκαετία, σε διεθνές επίπεδο, διαπιστώνονται αυξητικές τάσεις στη διασπορά των ΣΜΝ και της HIV λοίμωξης.

Στις ανεπτυγμένες χώρες οι τάσεις αυτές εντοπίζονται κατά κύριο λόγο σε πληθυσμιακές ομάδες με σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου και υποδηλώνουν αναζωπύρωση της συμπεριφοράς αυτής», ανέφερε ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος, Βασίλης Παπαρίζος, στο 35οΠανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.

Οι λόγοι της αύξησης των ΣΜΝ

«Η ανεπάρκεια της Αγωγής Υγείας στη χώρα μας και η έλλειψη συστηματικών παρεμβάσεων πρόληψης στις ειδικές πληθυσμιακές ομάδες αποτελούν υπόστρωμα ευχερούς διάδοσης και επικράτησης αντιλήψεων και συμπεριφορών υψηλού κινδύνου, που βοηθούν στη διασπορά των «ξεχασμένων»» σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων» είπε ο Χρήστος Ιατρού, πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών.

Γιατί πάντα η πρώτη σκέψη είναι η πιο ειλικρινής...

Όπως έχετε διαπιστώσει, ανεβάζουμε συχνά διάφορα τραγούδια που μας αρέσουν...

Το νησί της αγάπης

Το διαβάσαμε σε blogs (troktiko, online-pressblog) και το μεταφέρουμε...

Το νησί της φωτογραφίας βρίσκεται στην Κροατία, λέγεται Galesnjak και "ανακαλύφθηκε" από το Google Earth. Ανήκει σε ιδιώτη, ο οποίος αναμένεται να το εκμεταλευτεί τουριστικά.

Ερωτευμένοι, σπεύσατε!

Φωτογραφία από το www.croatia.org

Always look on the bright side of life...

Πέρασαν οι μέρες των γιορτών...Επανερχόμαστε με ένα αισιόδοξο βιντεάκι από τους εξαιρετικούς Monty Python, το τέλος της ταινίας τους "Life of Brian".




UPDATE (29/04/2009): Τελικά, οι μέρες των γιορτών κράτησαν λίγο παραπάνω για μας...οπότε, επανερχόμαστε από σήμερα...

Hillsborough - Football Focus - BBC (4)

Hillsborough - Football Focus - BBC (3)

Hillsborough - Football Focus - BBC (2)

Hillsborough - Football Focus - BBC (1)

Ολοκληρώνουμε το σημερινό μας αφιέρωμα στην τραγωδία του Hillsborough με το ντοκυμαντέρ του BBC στα πλαίσια της 20ετούς μαύρης επετείου...

Η μέρα που ένιωθες πως άνοιξαν οι Πύλες της Κολάσεως...

Υπάρχουν στιγμές που η καρδιά θα ήθελε να μην τις ανακαλεί, αλλά πεισματικά το μυαλό την αγνοεί. Καλύτερα, πάντως. Γιατί μόνο αν κάποια γεγονότα δεν χάνονται στα σκοτεινά μονοπάτια της μνήμης θα είμαστε μόνιμα σε εγρήγορση ώστε να μην τα ξαναβιώσουμε. Οχι, αυτή την αποφράδα μέρα δεν θα αφήσω το μυαλό να την πνίξει στα απόνερα της λησμονιάς. Είναι μία υπόσχεση που δίνω στον εαυτό μου κάθε φορά που περνάω από το μνημείο που υπάρχει έξω από το «Ανφιλντ» στα Shankly Gates και κάνω τον σταυρό μου, αναλογιζόμενος τις 96 ψυχές που χάθηκαν λίγα λεπτά μετά τις τρεις το μεσημέρι στις 15 Απριλίου 1989. Ψυχούλες ανθρώπων που δεν ήθελαν τίποτα περισσότερο από το να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι.

Ο τραγικός φόρος αίματος δεν θα ήταν μόνο οι 89 άντρες και οι επτά γυναίκες που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην πιο ακατάλληλη γηπεδική εξέδρα της εποχής, στο «Λέπινγκς Λέιν» του «Χίλσμπορο» στο Σέφιλντ. Θα ήταν και οι εκατοντάδες τραυματίες και οι πληγωμένες ψυχές που θα άφηναν πίσω τους εκείνα τα δραματικά δευτερόλεπτα. Ανθρωποι που δεν άντεξαν τους επόμενους μήνες από τον χαμό των δικών τους. Κάποιοι που άρχισαν να παίρνουν αντικαταθλιπτικά χάπια. Κάποιοι άλλοι που επιχείρησαν να δώσουν τέλος στο βάσανό τους επιλέγοντας τον δρόμο της αυτοκτονίας. Τα σημάδια πάνω στην πόλη του Λίβερπουλ χαραγμένα βαθιά. Στην ιστορία της ομάδας μία ακόμα μαχαιριά. Επειτα από εκείνη της αυτοχειρίας, που αμαύρωσαν το όνομά της με τις εγκληματικές ενέργειες κάποιων οπαδών της την αποφράδα νύχτα του «Χέιζελ».

Η εγκληματική αμέλεια της αστυνομίας που σε μία ήδη γεμάτη εξέδρα, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας Λίβερπουλ – Νότιγχαμ, αντί να επιδιώξει να πάει μισή ώρα αργότερα η σέντρα του ματς, επέλεξε τον σίγουρο δρόμο προς την καταστροφή: άφησε να μπουν πάνω από 1.000 υπεράριθμοι οπαδοί χωρίς εισιτήριο. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Στην εποχή που τα απαρχαιωμένα αγγλικά γήπεδα είχαν κάγκελα, το «Χίλσμπορο» ήταν από τα χειρότερα. Η καθυστερημένη αντίδραση, όταν διαφάνηκε πως υπήρχε πρόβλημα και ο κόσμος πηδούσε μέσα στο γήπεδο για να γλιτώσει, ήταν ο επόμενος κρίκος στην αλυσίδα που έσπασε. Η πολύ αργοπορημένη κινητοποίηση του γηπεδικού μηχανισμού αλλά και των νοσοκομείων στη συνέχεια, που πιάστηκαν εξαπίνης, αποτέλεσε το επόμενο σκαλοπάτι.

Ο φριχτός και βασανιστικός θάνατος των πιο πολλών θυμάτων είχε προκληθεί από ασφυξία!

Αλλά και πάνω από το αίμα τους παίχτηκε ένα πόκερ εντυπώσεων. Μία φυλλάδα (η «Sun») επεδίωξε να βγάλει χούλιγκανς αυτούς τους ανθρώπους! Το εμετικό πρωτοσέλιδό της με τίτλο «The truth» έκανε τόση ζημιά στην πληγωμένη πόλη όση και η ίδια η τραγωδία. Δεκαπέντε χρόνια μετά, η εφημερίδα δημοσίευσε την καθυστερημένη απολογία της ζητώντας συγγνώμη, αλλά δεν έγινε ποτέ δεκτή από τον κόσμο.

Ο τότε προεδρος της ΟΥΕΦΑ, ο Γάλλος Ζακ Ζορζ, παρασυρόμενος από το αντιβρετανικό μένος των συμπατριωτών του, βιάστηκε να μιλήσει για «ζώα»! Την επόμενη μέρα αναγκάστηκε να καταπιεί τη γλώσσα του και να ζητήσει συγγνώμη. Ομως, ήταν το λάθος που ουσιαστικά τον «τελείωσε» από την ηγεσία, ανοίγοντας τον δρόμο στον Λέναρντ Γιόχανσον.

Η αστυνομία δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τους φακέλους με το τι αληθινά συνέβη εκείνο το δραματικό μεσημέρι. Και επί σειρά ετών οι δικηγόροι των οικογενειών και οι δύο οργανώσεις που φτιάχτηκαν μετά το τραγικό συμβάν, οι Hillsborough Justice Campaign και Hillsborough Family Support Group, πάλεψαν με τα κύματα για να οδηγηθούν στο εδώλιο οι υπεύθυνοι.

Ο Τρέβορ Χικς, γέννημα-θρέμμα Linerpudlian, έχασε εκείνη τη μέρα και τις δύο κόρες του! Πρωτοστάτησε για χρόνια στην προσπάθεια να αποδοθεί δικαιοσύνη και αυτό τον κρατά ζωντανό! Αλλά η ωμή πραγματικότητα λέει πως αυτοί που πραγματικά έφταιξαν δεν τιμωρήθηκαν. Αυτοί που έφυγαν βέβαια δεν θα γυρίσουν πίσω αλλά θα ήταν ένας μικρός φόρος τιμής στη μνήμη τους. Τουλάχιστον η θυσία τους άνοιξε τον δρόμο για να αλλάξει οριστικά εικόνα το αγγλικό ποδόσφαιρο και η σημερινή κοσμογονία οφείλεται καίρια στα μέτρα που εφαρμόστηκαν με αφορμή αυτή την τραγωδία.

Εκείνο το μεσημέρι δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Οσο κι αν περνάνε τα χρόνια, όλα έρχονται και στοιχειώνουν ξανά και ξανά. Το τιτίβισμα από τις χαρούμενες φωνές που γιορτάζουν μετατρέπεται σε οδυρμό και ο θόρυβος από τα αρπαχτικά πτηνά, σαν σε ταινία του Χίτσκοκ, που σου παγώνει το αίμα, να έρχεται από πολύ μακριά. Ψυχές χαρωπές μέχρι πριν από λίγο, που έρχεται ο βαρκάρης να τις πάρει στον κάτω κόσμο.

Εκείνο το ηλιόλουστο μεσημέρι όσοι βρεθηκαν στην εξέδρα περνούσαν χωρίς να το ξέρουν όχι την πόρτα ενός ποδοσφαιρικού σταδίου, αλλά τις Πύλες της Κολάσεως. Αντί με το σφύριγμα της σέντρας να βρίσκονταν όλοι 90 αγωνιστικά λεπτά από το «Γουέμπλεϊ», αποδείχτηκε μακάβρια στην πράξη πως 96 αθώες ψυχές ήταν απλώς μόλις έξι λεπτά μακριά από έναν τραγικό θάνατο!

Σ.Σ.1 Το άρθρο είναι του Χρήστου Σωτηρακόπουλου και δημοσιεύθηκε στις 15/04/09 στην εφημερίδα Sportday.
Σ.Σ.2 Η φωτογραφία είναι από το kingbet.blogspot.com

20 χρόνια μετά...96 NEVER FORGOTTEN...

Συμπληρώνονται σήμερα 20 χρόνια από την τραγωδία του Hillsborough. Μια μέρα που σημάδεψε όχι μόνο την ιστορία της Liverpool, αλλά ολόκληρου του αγγλικού ποδοσφαίρου, ίσως και ολόκληρου του ευρωπαϊκού.

Οι 96 νεκροί φίλαθλοι και η δικαιοσύνη που ακόμα δεν τους έχει αποδοθεί, στοιχειώνει και θα στοιχειώνει για πάντα το Anfield.


You 'll never walk alone 'cause ligths will guide you home...

Λέτε; Μακάρι!

Μάλλον ξανάρχονται το καλοκαίρι. Ελπίζουμε να είμαστε εκεί...

Ω, τι ματς Θεέ μου!!!

Φωτογραφία από www.mcalcio.com

Γράφουμε και είμαστε ακόμα συγκλονισμένοι από τον αγώνα Chelsea-Liverpool. Έναν από τους καλύτερους αγώνες στην ιστορία του Champions' League και σίγουρα ο κορυφαίος των τελευταιών ετών, ίσως μαζί με τον επικό τελικό της Κωνσταντινούπολης το 2005 ανάμεσα στη Liverpool και τη Milan. Μπορεί τακτικά και τεχνικά, οι άμυνες να έμοιαζαν σχολικού επιπέδου και τα λάθη των τερματοφυλάκων να ήταν παιδαριώδη, αλλά...who cares; 8 γκολ, 2,5 ανατροπές, φάσεις, ρυθμός, συγκινήσεις! Ένα ματς που θα μείνει στην ιστορία...

Φωτογραφία από http://graphics8.nytimes.com

Ολυμπιακή κατάντια...

Φωτογραφία από το www.kalfakis.gr

Αναφέραμε σε προηγούμενη ανάρτηση το πέρασμά μας από τα Τέμπη. Μερικές μέρες νωρίτερα είχαμε ταξιδέψει από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη αεροπορικώς. Επιλέξαμε την Ολυμπιακή. Έτσι, τουλάχιστον, νομίζαμε!

Αφού κάναμε check in, αφού περάσαμε από τον έλεγχο επιβίβασης και αφού μπήκαμε στο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στο αεροσκάφος, μας ενημέρωσε μια υπάλληλος της Ολυμπιακής ότι το αεροσκάφος που θα πετάξουμε ανήκει σε άλλη εταιρία και συγκεκριμένα στη Seagle Air. Μας ζήτησε και συγγνώμη, κιόλας, που δεν ενημερωθήκαμε από το check in, λόγω λανθασμένης συνεννόησης! Προφανώς, όλοι δυσανασχετίσαμε, αλλά τέτοια ώρα αναρωτηθήκαμε-και προς την υπάλληλο-τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Αναγκαστικά, αποδεχτήκαμε το γεγονός και συνεχίσαμε για το αεροσκάφος. Εκεί, μας περίμενε μια νέα έκπληξη.

Το αεροσκάφος φαινόταν εκ γυμνού οφθαλμού πως ήταν σε κακή κατάσταση, κάτι που επιβεβαίωσε και η πτήση μας αργότερα. Το πλήρωμά του αποτελούνταν από 2 γυναίκες αεροσυνοδούς, όχι ελληνίδες και που δεν μιλούσαν καθόλου ελληνικά! Οι καθιερωμένες ηχογραφημένες οδηγίες και οι όποιες συνομιλίες με τις αεροσυνοδούς ήταν όλες στα αγγλικά. Σε πτήση εσωτερικού με εισητήριο σε ελληνική εταιρία! Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε ότι επιλέξαμε την Ολυμπιακή, είχαμε και περίπου μισή ώρα καθυστέρηση. Το μόνο που μπορούμε να πούμε ότι μας αποζημίωσε ήταν τα φυσικά προσόντα των αεροσυνοδών. Γιατί, από εξυπηρέτηση, αφήστε το καλύτερα.

Είναι πραγματικά κρίμα αυτός ο κολοσσός των αερομεταφορών να έχει καταντήσει έτσι...

Δεν ξεχνάμε...

Ταξιδεύοντας σήμερα το πρωί από τα Τέμπη, περάσαμε από το σημείο που πριν 6 χρόνια έχασαν τη ζωή τους 21 παιδιά στο φρικτό τροχαίο του λεωφορείου που πήγαιναν εκδρομή με ένα φορτηγό. Αργότερα, διαβάσαμε στο www.prezatv.blogspot.com ότι ήταν σα σήμερα. Μεταφέρουμε από το blog φωτογραφίες και τα ονόματα των αδικοχαμένων παιδιών. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...

Ευαγγελία Θ. Γάτου
Ετών 16

Αναστασία Π. Παυλίδου
Ετών 16

Περιστερά Ι. Ουστά
Ετών 16

Γεωργία Δ. Τραπεζανλή
Ετών 16

Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος
Ετών 15

Ηλίας Π. Τσολερίδης
Ετών 16

Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης
Ετών 16

Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης
Ετών 16

Χριστίνα Ε. Σταματέλλου
Ετών 16

Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης
Ετών 16

Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος
Ετών 16

Ευανθία Κ. Ψαλίδα
Ετών 16

Δημήτριος Α. Κοσμίδης
Ετών 15

Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος
Ετών 16

Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου
Ετών 16

Σάββας Λ. Παναγιωτίδης
Ετών 16

Αθανάσιος Μαρκανταράς
Ετών 16

Γιώργος Κ. Μήτσκας
Ετών 16

Ιωάννα Θ. Καστίδου
Ετών 16

Δημήτριος Θ. Σίγγας
Ετών 16

Ολγα Β. Αγγελίνα
Ετών 15

Έχει πανσέληνο απόψε...

Ευκαιρία για ρομαντισμό η αποψινή βραδιά...με την απαραίτητη συνοδεία...

Άρωμα γυναίκας...

Όπως θα έχετε καταλάβει, μας αρέσει ιδιαίτερα το τάνγκο...

Μία από τις πιο κλασικές του κινηματογραφικές στιγμές...

Πού βρίσκει χρήματα;

Από το www.sport-fm.gr, αλιεύσαμε το παρακάτω κομμάτι του σημερινού άρθρου του εξαιρετικού Χρίστου Χαραλαμπόπουλου στην εφημερίδα Sportday:

"Παρακολουθώ με προσοχή τον τελευταίο καιρό τις δημόσιες προγραμματικού χαρακτήρα τοποθετήσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Που δεν τσιγκουνεύεται τη διάθεση δημόσιου χρήματος για τη στήριξη πολιτικών δημοσίου ενδιαφέροντος. Ας πούμε, προχθές δεσμεύτηκε για τη διάθεση του 5% του προϋπολογισμού για την παιδεία, όταν έρθει στην εξουσία. Και κατά καιρούς έχει εξαγγείλει ανάλογες παροχές, χωρίς να μας πει κιόλας πού θα βρεθούν τα χρήματα, την ώρα που η οικονομική κρίση κάνει την κατάσταση ακόμη δυσκολότερη και η ανάπτυξη συρρικνώνεται διαρκώς.

Πόσω μάλλον όταν η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που ζει από τις εξαγωγές της. Εντύπωση μου κάνει επίσης το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου δεν κάνει λόγο για νέους φόρους και αναρωτιέμαι πώς το κράτος θα μαζέψει χρήματα. Οι γενικολογίες για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τον περιορισμό των δαπανών του Δημοσίου έχουν καταντήσει παραδοσιακά πολιτικά ψεύδη, όπως τα πρωταπριλιάτικα. Απλώς ο δανεισμός και οι φόροι θα συνεχίσουν να ροκανίζουν το εισόδημά μας και κυρίως το αύριο των παιδιών μας. Αλλά τέτοια πράγματα δεν λέγονται όταν κυνηγάς την εξουσία".

Σ.Σ.1 Η φωτογραφία από το www.perizitito.gr
Σ.Σ.2 Το σκίτσο από το studioa-blog.blogspot.com

House M.D. - Lawrence Kutner

Φωτογραφία από το: teamsugar.com

Γράψαμε νωρίτερα για την τραγική αποχώρηση ενός μέλους της ιατρικής ομάδας της σειράς "House M.D." Πρόκειται για το Lawrence Kutner (κατά κόσμο Kal Penn), ο οποίος αυτοκτόνησε. Αν και ήδη αναφέραμε τις επιφυλάξεις μας για τη σεναριακή πλοκή, θα τον αποχαιρετήσουμε με το memorial βίντεο που έφτιαξε το τηλεοπτικό δίκτυο που προβάλλει τη σειρά, το γνωστό fox.

Σ.Σ. Το μουσικό χαλί είναι από το 9ο επεισόδιο του 4ου κύκλου ("Games").


http://www.fox.com/kutner
ή
http://www.youtube.com/watch?v=rNZoPLtac7A

Μας κουράσατε...

"Κουραστική" φωτογραφία από το voices.gr

Ας κάνουμε και την πρώτη μας "πολιτική" ανάρτηση. Κατ'αρχάς, ανάμεσά μας εκφράζονται σχεδόν όλες οι πολιτικές τάσεις. Έχουμε διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και αρκετά διαφορετικές σκέψεις για την επίλυση των προβλημάτων μας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, όμως, είναι κοινά σε όλους μας. Προερχόμαστε από μια γενιά που ζητάει επίμονα άρτια φοίτηση, εργασιακή διασφάλιση, καλύτερη ποιότητα ζωής.

Δυστυχώς, όμως, οι συνεχείς μας διεκδικήσεις πάντα έβρισκαν -και βρίσκουν ακόμα- πάνω σε άκαμπτσ τοίχο που προέβαλαν απέναντί μας οι εκάστοτε κυβερνώντες. Την ίδια στιγμή, κάποιοι από τους ταγούς των διεκδικητικών προσπαθειών μας συμβιβάζονται με την ατομική επίλυση των προβλημάτων τους, θεμιτά ή αθέμιτα. Τα χαμηλότερα γρανάζια κουράζονται από τη μόνιμη τύφλωση των πολιτικών στα κοινωνικά αιτήματα και την ανικανότητα ή την ανεπάρκειά τους να επιλύσουν προβλήματα, από τα πιο απλά και καθημερινά, μέχρι τα πιο σύνθετα.

Δημιουργείται, λοιπόν, ένα μόνιμο αδιέξοδο. Διεκδικητές που βολεύονται ή κουράζονται να διεκδικούν και πολιτικοί που δεν κουράζονται να βολεύουν και να βολεύoνται, ούτε κουράζονται να κλείνουν τα μάτια στις διεκδικήσεις μας. Ο μόνος, μάλλον, από τους δεύτερους που φαίνεται να είναι πραγματικά κουρασμένος, είναι ο Πρωθυπουργός. Αλλά κανένας μας δεν μπορεί να καταλάβει γιατί...

Cuddy's Serenade

Μιας και αναφερθήκαμε στο "House M.D.", ένα βίντεο με το περίφημο Cuddy's serenade (δυστυχώς όχι και με τις σκηνές που συνόδευε). Μια εξαιρετική σύνθεση του πρωταγωνιστή Hugh Laurie, αποκλειστικά για το επεισόδιο "Unfaithful" (5ος κύκλος, 15ο επεισόδιο).

House M.D.

Μία από τις αμερικανικές σειρές που παρακολουθούμε φανατικά είναι το περίφημο "House M.D.". Στην ελληνική τηλεόραση προβάλλεται από το Star, πλέον καθημερινά.

Ένα ελληνικό blog που ασχολείται ιδιαίτερα με τη σειρά είναι το http://hugh-laurie.blogspot.com. Εκεί, μπορείτε να βρείτε trailers, νέα και spoilers, καθώς και εξαιρετικά reviews των επεισοδίων.

Για όσους γνωρίζουν αρκετά καλή αγγλική ιατρική ορολογία, ένα πολύ καλό site με reviews πιο εξειδικευμένα πάνω στο ιατρικό κομμάτι ενός επεισοδίου, είναι το http://www.politedissent.com/house_pd.html.

Χθες, παρακολουθήσαμε το 20ό επεισόδιο του 5ου κύκλου, που είναι και το τελευταίο που έχει παιχτεί. Η τραγική αποχώρηση ενός μέλους της ιατρικής ομάδας, ιδιαιτέρως συμπαθούς μάλιστα, καθιστά αυτόματα το επεισόδιο ως ένα από τα συνταρακτικότερα όλης της σειράς. Ωστόσο, η γενική συμπάθεια προς το συγκεκριμένο μέλος της ομάδας και η "από το πουθενά" σεναριακή πλοκή για να εξυπηρετήσει την αποχώρση του ηθοποιού από τη σειρά (αναλαμβάνει καθήκοντα στο Λευκό Οίκο!), μας άφησαν με μια πικρή γεύση. Ευελπιστούμε σε ακόμα καλύτερη συνέχεια...

Ελληνική Blogoσφαιρα...

Η εικόνα από το: http://hellenicrevenge.blogspot.com/

Είμαστε καθημερινοί αναγνώστες των περισσοτερων ελληνικών blog που επιχειρούν να παρεμβαίνουν στα πολιτικά δρώμενα -συχνά, μάλιστα με επιτυχία. Δυστυχώς, αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι πως η πλειοψηφία αυτών των blogs είναι κατευθυνόμενη από δημοσιογράφους (ή δημοσιοκάφρους), που πίσω από ένα blogspot.com προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους ή τα αφεντικά τους. Συνεχείς κόντρες, χυδαία δημοσιεύματα, αποκαλύψεις του ενός για τις βρωμιές του άλλου...

Φτάνει πια! Αν μη τι άλλο, τα blogs ξεκίνησαν -και μακάρι να παραμείνουν έτσι- ως μέσα ελεύθερης έκφρασης. Οι αληθινοί bloggers γράφουν αυτά που νιώθουν, εκφράζουν πτυχές της προσωπικότητάς τους ελεύθερα, προσφέρουν εναλλακτική, ταχύτερη και πλουσιότερη, πολλές φορές, ενημέρωση από τα "παραδοσιακά" ΜΜΕ. Μα πάνω απ' όλα γουστάρουν αυτό που κάνουν, είναι κομμάτι του εαυτού τους και είναι για την πάρτη τους. Οι υπόλοιποι που απλά θέλουν να μολύνουν την blogoσφαιρα με τη σαπίλα που κουβαλάνε από την καθημερινότητά τους, μας χαλάνε το κέφι...

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα...

Διαβάζουμε στο sansimera.gr πως συμπληρώνονται 4 χρόνια από το θάνατο του Σερ Γρηγόρη Μπιθικώτση. Το καλλιτεχνικό του έργο είναι τεράστιο και η πορεία του πασίγνωστη.

Ένα από τα πιο γνωστά του τραγούδια, που έγινε πράξη στην κηδεία του και ακουγόταν από το πλήθος που τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία. "Ταιριάζει" και με το σημερινό κλίμα...

Μπαγάσες...

Πριν λίγο ακούσαμε το Μπάμπη Χριστόγλου να αφιερώνει μέσα από τη συχνότητα του Novasport FM στο νεκρό Έλληνα φοιτητή το τραγούδι του Νικόλα Άσιμου "Μπαγάσας". Ίδια αφιέρωση κι από μας, προς όλους τους μπαγάσες που χάθηκαν κάτω από τα μπετοχαλάσματα...

Τραγικός απολογισμός...

φωτογραφία από prezatv.blogspot.com

Οι περισσότεροι, φανταζόμαστε, έχετε παρακολουθήσει έστω και λίγο το τι έχει γίνει στην Ιταλία με το φονικό σεισμό. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 100, ενώ οι τραυματίες και οι άστεγοι είναι χιλιάδες. Τα ελληνικά ΜΜΕ καλύπτουν το γεγονός με έναν κάποιο λαϊκισμό, ως συνήθως, μιας και από την πρώτη στιγμή επικεντρώθηκαν στις περιπτώσεις Ελλήνων αγνοουμενων. Δε λέμε, καλά έκαναν και αναφέρθηκαν εκτενώς σε αυτούς, αλλά σε ένα τέτοιο τραγικό συμβάν δεν μπορούν να γίνονται διαχωρισμοί και διαβαθμίσεις πόνου. Η ανθρώπινη απώλεια είναι ίδια, σε κάθε περίπτωση. Σήμερα, κιόλας, που ανασύρθηκε νεκρός και ο Έλληνας φοιτητής, φαντάζεστε τι έχει να γίνει στα δελτία ειδήσεων το βράδυ. Εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου στο έπακρο. Μακάρι να διαψευστούμε...

Έχει γούστο;;;

Μετά από ένα ολιγόλεπτο zapping στα δελτία ειδήσεων (;) και ένα σερφάρισμα στα "δημοσιογραφικά" blogs, είδαμε ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η μέρα που επιλέξαμε να ξεκινήσουμε το δικό μας blog, να συνδυαστεί με την πτώση της κυβέρνησης!!!

Αν γίνει κάτι τέτοιο, είτε γουρλήδες ή γκαντέμηδες, την κουβέντα μας θα τη λέμε!

Απλά υπέροχα...

Ο αισθησιασμός του τάνγκο είναι μαγευτικός και ασύγκριτος...






Οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου δένουν μοναδικά...

Αντί γνωριμίας...

Μια παρέα, σαν όλες, αποφάσισε να μεταφέρει τα "πιστεύω", τα "θέλω" και τα "γουστάρω" που την εκφράζουν σε αυτό το blog.

Η θεματολογία μας δεν έχει όρια, όπως ακριβώς και σε μια παρέα. Θα γράφουμε για...τα πάντα όλα!

Θα βγάζουμε το κέφι μας και ελπίζουμε να σας το μεταδώσουμε...

Το δικό μας ξεκίνημα...

Rejoice then ...please let me invite you


That was in the beginning
As the story goes on...


So...