Ayrton, σ' ευχαριστούμε...
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
15 χρόνια...
Ayrton, σ' ευχαριστούμε...
Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
Ένα άκρως σημαντικό θέμα...
Αύξηση στα «ξεχασμένα» σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα έχει παρατηρηθεί από τους ειδικούς το τελευταίο διάστημα, όπως η πρώιμη σύφιλη και η γονόρροια. Όσον αφορά τους Έλληνες, τα νοσήματα που συναντώνται πιο συχνά είναι ιογενή: ο έρπητας των γεννητικών οργάνων και τα οξυτενή κονδυλώματα.
«Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αποτελούν μείζον πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας και κατέχουν υψηλή θέση στους δείκτες νοσηρότητας του πληθυσμού. Σε παγκόσμια κλίμακα υπερέχουν οι λοιμώξεις από HPV, απλό έρπητα, χλαμύδια και τριχομονάδες.
Μάλιστα, κατά την τελευταία δεκαετία, σε διεθνές επίπεδο, διαπιστώνονται αυξητικές τάσεις στη διασπορά των ΣΜΝ και της HIV λοίμωξης.
Στις ανεπτυγμένες χώρες οι τάσεις αυτές εντοπίζονται κατά κύριο λόγο σε πληθυσμιακές ομάδες με σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου και υποδηλώνουν αναζωπύρωση της συμπεριφοράς αυτής», ανέφερε ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος, Βασίλης Παπαρίζος, στο 35οΠανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Οι λόγοι της αύξησης των ΣΜΝ
«Η ανεπάρκεια της Αγωγής Υγείας στη χώρα μας και η έλλειψη συστηματικών παρεμβάσεων πρόληψης στις ειδικές πληθυσμιακές ομάδες αποτελούν υπόστρωμα ευχερούς διάδοσης και επικράτησης αντιλήψεων και συμπεριφορών υψηλού κινδύνου, που βοηθούν στη διασπορά των «ξεχασμένων»» σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων» είπε ο Χρήστος Ιατρού, πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών.
Γιατί πάντα η πρώτη σκέψη είναι η πιο ειλικρινής...
Τετάρτη 29 Απριλίου 2009
Δευτέρα 20 Απριλίου 2009
Always look on the bright side of life...
UPDATE (29/04/2009): Τελικά, οι μέρες των γιορτών κράτησαν λίγο παραπάνω για μας...οπότε, επανερχόμαστε από σήμερα...
Τετάρτη 15 Απριλίου 2009
Hillsborough - Football Focus - BBC (1)
Η μέρα που ένιωθες πως άνοιξαν οι Πύλες της Κολάσεως...
Υπάρχουν στιγμές που η καρδιά θα ήθελε να μην τις ανακαλεί, αλλά πεισματικά το μυαλό την αγνοεί. Καλύτερα, πάντως. Γιατί μόνο αν κάποια γεγονότα δεν χάνονται στα σκοτεινά μονοπάτια της μνήμης θα είμαστε μόνιμα σε εγρήγορση ώστε να μην τα ξαναβιώσουμε. Οχι, αυτή την αποφράδα μέρα δεν θα αφήσω το μυαλό να την πνίξει στα απόνερα της λησμονιάς. Είναι μία υπόσχεση που δίνω στον εαυτό μου κάθε φορά που περνάω από το μνημείο που υπάρχει έξω από το «Ανφιλντ» στα Shankly Gates και κάνω τον σταυρό μου, αναλογιζόμενος τις 96 ψυχές που χάθηκαν λίγα λεπτά μετά τις τρεις το μεσημέρι στις 15 Απριλίου 1989. Ψυχούλες ανθρώπων που δεν ήθελαν τίποτα περισσότερο από το να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι.Ο τραγικός φόρος αίματος δεν θα ήταν μόνο οι 89 άντρες και οι επτά γυναίκες που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην πιο ακατάλληλη γηπεδική εξέδρα της εποχής, στο «Λέπινγκς Λέιν» του «Χίλσμπορο» στο Σέφιλντ. Θα ήταν και οι εκατοντάδες τραυματίες και οι πληγωμένες ψυχές που θα άφηναν πίσω τους εκείνα τα δραματικά δευτερόλεπτα. Ανθρωποι που δεν άντεξαν τους επόμενους μήνες από τον χαμό των δικών τους. Κάποιοι που άρχισαν να παίρνουν αντικαταθλιπτικά χάπια. Κάποιοι άλλοι που επιχείρησαν να δώσουν τέλος στο βάσανό τους επιλέγοντας τον δρόμο της αυτοκτονίας. Τα σημάδια πάνω στην πόλη του Λίβερπουλ χαραγμένα βαθιά. Στην ιστορία της ομάδας μία ακόμα μαχαιριά. Επειτα από εκείνη της αυτοχειρίας, που αμαύρωσαν το όνομά της με τις εγκληματικές ενέργειες κάποιων οπαδών της την αποφράδα νύχτα του «Χέιζελ».
Η εγκληματική αμέλεια της αστυνομίας που σε μία ήδη γεμάτη εξέδρα, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας Λίβερπουλ – Νότιγχαμ, αντί να επιδιώξει να πάει μισή ώρα αργότερα η σέντρα του ματς, επέλεξε τον σίγουρο δρόμο προς την καταστροφή: άφησε να μπουν πάνω από 1.000 υπεράριθμοι οπαδοί χωρίς εισιτήριο. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Στην εποχή που τα απαρχαιωμένα αγγλικά γήπεδα είχαν κάγκελα, το «Χίλσμπορο» ήταν από τα χειρότερα. Η καθυστερημένη αντίδραση, όταν διαφάνηκε πως υπήρχε πρόβλημα και ο κόσμος πηδούσε μέσα στο γήπεδο για να γλιτώσει, ήταν ο επόμενος κρίκος στην αλυσίδα που έσπασε. Η πολύ αργοπορημένη κινητοποίηση του γηπεδικού μηχανισμού αλλά και των νοσοκομείων στη συνέχεια, που πιάστηκαν εξαπίνης, αποτέλεσε το επόμενο σκαλοπάτι.
Ο φριχτός και βασανιστικός θάνατος των πιο πολλών θυμάτων είχε προκληθεί από ασφυξία!
Αλλά και πάνω από το αίμα τους παίχτηκε ένα πόκερ εντυπώσεων. Μία φυλλάδα (η «Sun») επεδίωξε να βγάλει χούλιγκανς αυτούς τους ανθρώπους! Το εμετικό πρωτοσέλιδό της με τίτλο «The truth» έκανε τόση ζημιά στην πληγωμένη πόλη όση και η ίδια η τραγωδία. Δεκαπέντε χρόνια μετά, η εφημερίδα δημοσίευσε την καθυστερημένη απολογία της ζητώντας συγγνώμη, αλλά δεν έγινε ποτέ δεκτή από τον κόσμο.
Ο τότε προεδρος της ΟΥΕΦΑ, ο Γάλλος Ζακ Ζορζ, παρασυρόμενος από το αντιβρετανικό μένος των συμπατριωτών του, βιάστηκε να μιλήσει για «ζώα»! Την επόμενη μέρα αναγκάστηκε να καταπιεί τη γλώσσα του και να ζητήσει συγγνώμη. Ομως, ήταν το λάθος που ουσιαστικά τον «τελείωσε» από την ηγεσία, ανοίγοντας τον δρόμο στον Λέναρντ Γιόχανσον.
Η αστυνομία δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τους φακέλους με το τι αληθινά συνέβη εκείνο το δραματικό μεσημέρι. Και επί σειρά ετών οι δικηγόροι των οικογενειών και οι δύο οργανώσεις που φτιάχτηκαν μετά το τραγικό συμβάν, οι Hillsborough Justice Campaign και Hillsborough Family Support Group, πάλεψαν με τα κύματα για να οδηγηθούν στο εδώλιο οι υπεύθυνοι.
Ο Τρέβορ Χικς, γέννημα-θρέμμα Linerpudlian, έχασε εκείνη τη μέρα και τις δύο κόρες του! Πρωτοστάτησε για χρόνια στην προσπάθεια να αποδοθεί δικαιοσύνη και αυτό τον κρατά ζωντανό! Αλλά η ωμή πραγματικότητα λέει πως αυτοί που πραγματικά έφταιξαν δεν τιμωρήθηκαν. Αυτοί που έφυγαν βέβαια δεν θα γυρίσουν πίσω αλλά θα ήταν ένας μικρός φόρος τιμής στη μνήμη τους. Τουλάχιστον η θυσία τους άνοιξε τον δρόμο για να αλλάξει οριστικά εικόνα το αγγλικό ποδόσφαιρο και η σημερινή κοσμογονία οφείλεται καίρια στα μέτρα που εφαρμόστηκαν με αφορμή αυτή την τραγωδία.
Εκείνο το μεσημέρι δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Οσο κι αν περνάνε τα χρόνια, όλα έρχονται και στοιχειώνουν ξανά και ξανά. Το τιτίβισμα από τις χαρούμενες φωνές που γιορτάζουν μετατρέπεται σε οδυρμό και ο θόρυβος από τα αρπαχτικά πτηνά, σαν σε ταινία του Χίτσκοκ, που σου παγώνει το αίμα, να έρχεται από πολύ μακριά. Ψυχές χαρωπές μέχρι πριν από λίγο, που έρχεται ο βαρκάρης να τις πάρει στον κάτω κόσμο.
Εκείνο το ηλιόλουστο μεσημέρι όσοι βρεθηκαν στην εξέδρα περνούσαν χωρίς να το ξέρουν όχι την πόρτα ενός ποδοσφαιρικού σταδίου, αλλά τις Πύλες της Κολάσεως. Αντί με το σφύριγμα της σέντρας να βρίσκονταν όλοι 90 αγωνιστικά λεπτά από το «Γουέμπλεϊ», αποδείχτηκε μακάβρια στην πράξη πως 96 αθώες ψυχές ήταν απλώς μόλις έξι λεπτά μακριά από έναν τραγικό θάνατο!
Σ.Σ.2 Η φωτογραφία είναι από το kingbet.blogspot.com
20 χρόνια μετά...96 NEVER FORGOTTEN...
Οι 96 νεκροί φίλαθλοι και η δικαιοσύνη που ακόμα δεν τους έχει αποδοθεί, στοιχειώνει και θα στοιχειώνει για πάντα το Anfield.
You 'll never walk alone 'cause ligths will guide you home...
Ω, τι ματς Θεέ μου!!!
Τρίτη 14 Απριλίου 2009
Ολυμπιακή κατάντια...
Αφού κάναμε check in, αφού περάσαμε από τον έλεγχο επιβίβασης και αφού μπήκαμε στο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στο αεροσκάφος, μας ενημέρωσε μια υπάλληλος της Ολυμπιακής ότι το αεροσκάφος που θα πετάξουμε ανήκει σε άλλη εταιρία και συγκεκριμένα στη Seagle Air. Μας ζήτησε και συγγνώμη, κιόλας, που δεν ενημερωθήκαμε από το check in, λόγω λανθασμένης συνεννόησης! Προφανώς, όλοι δυσανασχετίσαμε, αλλά τέτοια ώρα αναρωτηθήκαμε-και προς την υπάλληλο-τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Αναγκαστικά, αποδεχτήκαμε το γεγονός και συνεχίσαμε για το αεροσκάφος. Εκεί, μας περίμενε μια νέα έκπληξη.
Το αεροσκάφος φαινόταν εκ γυμνού οφθαλμού πως ήταν σε κακή κατάσταση, κάτι που επιβεβαίωσε και η πτήση μας αργότερα. Το πλήρωμά του αποτελούνταν από 2 γυναίκες αεροσυνοδούς, όχι ελληνίδες και που δεν μιλούσαν καθόλου ελληνικά! Οι καθιερωμένες ηχογραφημένες οδηγίες και οι όποιες συνομιλίες με τις αεροσυνοδούς ήταν όλες στα αγγλικά. Σε πτήση εσωτερικού με εισητήριο σε ελληνική εταιρία! Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε ότι επιλέξαμε την Ολυμπιακή, είχαμε και περίπου μισή ώρα καθυστέρηση. Το μόνο που μπορούμε να πούμε ότι μας αποζημίωσε ήταν τα φυσικά προσόντα των αεροσυνοδών. Γιατί, από εξυπηρέτηση, αφήστε το καλύτερα.
Είναι πραγματικά κρίμα αυτός ο κολοσσός των αερομεταφορών να έχει καταντήσει έτσι...
Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
Δεν ξεχνάμε...

Ετών 16
Αναστασία Π. Παυλίδου
Ετών 16
Περιστερά Ι. Ουστά
Ετών 16
Γεωργία Δ. Τραπεζανλή
Ετών 16
Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος
Ετών 15
Ηλίας Π. Τσολερίδης
Ετών 16
Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης
Ετών 16
Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης
Ετών 16
Χριστίνα Ε. Σταματέλλου
Ετών 16
Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης
Ετών 16
Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος
Ετών 16
Ευανθία Κ. Ψαλίδα
Ετών 16
Δημήτριος Α. Κοσμίδης
Ετών 15
Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος
Ετών 16
Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου
Ετών 16
Σάββας Λ. Παναγιωτίδης
Ετών 16
Αθανάσιος Μαρκανταράς
Ετών 16
Γιώργος Κ. Μήτσκας
Ετών 16
Ιωάννα Θ. Καστίδου
Ετών 16
Δημήτριος Θ. Σίγγας
Ετών 16
Ολγα Β. Αγγελίνα
Ετών 15

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Έχει πανσέληνο απόψε...
Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
Άρωμα γυναίκας...
Μία από τις πιο κλασικές του κινηματογραφικές στιγμές...
Πού βρίσκει χρήματα;
Από το www.sport-fm.gr, αλιεύσαμε το παρακάτω κομμάτι του σημερινού άρθρου του εξαιρετικού Χρίστου Χαραλαμπόπουλου στην εφημερίδα Sportday:
Πόσω μάλλον όταν η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που ζει από τις εξαγωγές της. Εντύπωση μου κάνει επίσης το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου δεν κάνει λόγο για νέους φόρους και αναρωτιέμαι πώς το κράτος θα μαζέψει χρήματα. Οι γενικολογίες για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τον περιορισμό των δαπανών του Δημοσίου έχουν καταντήσει παραδοσιακά πολιτικά ψεύδη, όπως τα πρωταπριλιάτικα. Απλώς ο δανεισμός και οι φόροι θα συνεχίσουν να ροκανίζουν το εισόδημά μας και κυρίως το αύριο των παιδιών μας. Αλλά τέτοια πράγματα δεν λέγονται όταν κυνηγάς την εξουσία".
Σ.Σ.2 Το σκίτσο από το studioa-blog.blogspot.com
House M.D. - Lawrence Kutner
Σ.Σ. Το μουσικό χαλί είναι από το 9ο επεισόδιο του 4ου κύκλου ("Games").
http://www.fox.com/kutner
ή
http://www.youtube.com/watch?v=rNZoPLtac7A
Μας κουράσατε...
Δυστυχώς, όμως, οι συνεχείς μας διεκδικήσεις πάντα έβρισκαν -και βρίσκουν ακόμα- πάνω σε άκαμπτσ τοίχο που προέβαλαν απέναντί μας οι εκάστοτε κυβερνώντες. Την ίδια στιγμή, κάποιοι από τους ταγούς των διεκδικητικών προσπαθειών μας συμβιβάζονται με την ατομική επίλυση των προβλημάτων τους, θεμιτά ή αθέμιτα. Τα χαμηλότερα γρανάζια κουράζονται από τη μόνιμη τύφλωση των πολιτικών στα κοινωνικά αιτήματα και την ανικανότητα ή την ανεπάρκειά τους να επιλύσουν προβλήματα, από τα πιο απλά και καθημερινά, μέχρι τα πιο σύνθετα.
Δημιουργείται, λοιπόν, ένα μόνιμο αδιέξοδο. Διεκδικητές που βολεύονται ή κουράζονται να διεκδικούν και πολιτικοί που δεν κουράζονται να βολεύουν και να βολεύoνται, ούτε κουράζονται να κλείνουν τα μάτια στις διεκδικήσεις μας. Ο μόνος, μάλλον, από τους δεύτερους που φαίνεται να είναι πραγματικά κουρασμένος, είναι ο Πρωθυπουργός. Αλλά κανένας μας δεν μπορεί να καταλάβει γιατί...







